„International Journal of Risk & Safety in Medicine” opublikował artykuł dotyczący badania klinicznego szczepionki Gardasil. Z analizy wynika, że formularze świadomej zgody, które firma Merck stosowała w badaniu, w stopniu poważnym wprowadzały w błąd, informując, że w badaniu stosowano nieaktywne placebo, podczas gdy w rzeczywistości używano „wysoce reaktogennego adiuwantu o wątpliwym bezpieczeństwie”. W związku z tym, doszło do naruszenia zasad naukowych poprzez niewykorzystanie prawdziwego placebo oraz zasad etyki poprzez nieujawnienie prawdziwego składu „placebo”. Ponadto, wbrew informacjom zawartym w protokole badania klinicznego firma Merck poinformowała potencjalnych uczestników, że badanie FUTURE II nie było badaniem dotyczącym bezpieczeństwa, gdyż szczepionka została już dokładnie przetestowana i okazała się bezpieczna, co nie było prawdą, i co naruszyło prawo pacjentów do podjęcia świadomej zgody. Kilku uczestników badania doświadczyło przewlekłych objawów niepożądanych, w tym niektórzy losowo przydzieleni do grupy „placebo” z adiuwantem. Szczepionka przeciw HPV - powikłania - 2009 sejm - Telewizja Republika Co więcej, zdaniem autorów badania, firma Merck nie była uczciwa w kwestii użytego w szczepionce adjuwantu. Chodzi o adiuwant zwany amorficznym siarczanem hydroksyfosforanu glinu (AAHS), który Merck stosuje w szczepionkach, podczas gdy w dokumentach naukowych oraz tych przekazanych organom regulacyjnym w USA i Europie Merck opisał ten adiuwant jako „wodorotlenek glinu”, czyli inny, bardziej znany i przebadany składnik. Ponad 300 zaszczepionych dziewczyn w Carmen de Bolivar doznało powikłań po szczepionce przeciwko HPV Czy możliwe, że znana firma farmaceutyczna, producent najpopularniejszej szczepionki przeciwko HPV, zalecanej przez polskie Ministerstwo Zdrowia jako bezpiecznej i skutecznej, mógł wprowadzić nas w błąd i celowo nazwać AAHS „wodorotlenkiem glinu”, żeby uniknąć dodatkowych badań, które byłyby wymagane dla nowego składnika? Wodorotlenek glinu stosowany w szczepionkach od wielu, AAHS zaś to nowy adiuwant, który może działać inaczej w organizmie – na przykład wywoływać silniejszą reakcję odpornościową, ale też potencjalnie więcej skutków ubocznych, takich jak reakcje autoimmunologiczne. Autorzy twierdzą, że Merck wprowadził w błąd regulatorów i naukowców, a wszelkie zapewnienia firmy i organów regulacyjnych, że AAHS jest „dobrze przebadany i bezpieczny”, nie mają poparcia w faktach – dodatkowo, badania nad Gardasilem nie były pierwszymi badaniami klinicznymi, w których firma Merck stosowała AAHS jako „placebo”. “Badania na zwierzętach i ludziach wskazują, że adiuwanty glinowe mogą być związane z utrzymującymi się i upośledzającymi objawami ogólnoustrojowymi i zaburzeniami neurologicznymi. Nie jest zatem jasne, dlaczego agencje regulacyjne ds. leków nadal popierają stosowanie adiuwantów glinowych jako „placebo” w badaniach klinicznych szczepionek. Praktyka ta utrudnia właściwą ocenę szkodliwości szczepionek i wydaje się naruszać zasady etyki medycznej”. Oficjalna narracja przekonuje, że w przypadku szczepionek stosowanie prawdziwego placebo (np. soli fizjologicznej) jest nieetyczne, zwłaszcza jeśli istnieje skuteczna szczepionka (np. przeciwko tężcowi czy polio). W takich przypadkach badania często wykorzystują aktywną kontrolę (inną szczepionkę) zamiast placebo. Tylko, że nie wszystkie szczepionki uznane za skuteczne były testowane z użyciem prawdziwego placebo, w przypadku wielu szczepionek, takich jak ta przeciwko tężcowi, badania historyczne opierały się głównie na obserwacjach, a nie na placebo. Mimo to, współczesne badania nad nowymi szczepionkami stosują aktywną kontrolę zamiast placebo, co utrudnia precyzyjną ocenę bezpieczeństwa, szczególnie w kontekście adiuwantów aluminiowych. Amanda, Jenny i Chris ofiarami szczepionki Gardasil przeciwko HPV Zdaniem autorów badania, podawanie reaktywnego placebo w badaniach klinicznych Gardasil było pozbawione jakichkolwiek korzyści, niepotrzebnie narażało uczestników badania na ryzyko, a zatem stanowiło naruszenie etyki medycznej. Rutynowe stosowanie adiuwantów aluminiowych jako „placebo” w badaniach klinicznych szczepionek jest niewłaściwe, ponieważ utrudnia odkrycie sygnałów bezpieczeństwa związanych ze szczepionką. Dlaczego producenci szczepionek boją się korzystać z prawdziwego placebo w badaniach klinicznych u ludzi? Bo takie badania prowadzone na zwierzętach pokazują niepokojące dla nich wyniki. Siostry pozywają producenta Gardasilu szczepionki przeciwko HPV, który spowodował bezpłodność. Szczepionka Gardasil HPV - skutki uboczne, zgony Śmierć 12-letniej Meredith po szczepionce przeciwko HPV Jedna z 700 dziewczyn, poszkodowana przez Gardasil szczepionkę na HPV